مطلبی در یکی از سایت های مرتبط با برنامه نویسی خوندم که شاید به شما هم در انتخاب طراح وب و سپردن پروژه طراحی سایت تون به این اشخاص کمک کنه. در این نوشته با اوضاع بازار طراحی وب آشنا میشید. این نوشته درد دل خیلی از طراحان واقعی وب سایت هست. به این خاطر از کلمه " واقعی " استفاده می کنم چون هر کس که ادعای طراحی وب سایت داره واقعا طراح وب سایت نیست. بلکه کسانی هستند که با گذراندن دوره های مدیریت وب سایت در کمتر از 10 ساعت لقب طراح وب روی خودشون گذاشتن. در صورتی که در اون دوره ها صرفا مدیریت وب سایت و استفاده از افزونه های سیستم های مدیریت محتوا رو یاد گرفتن. لینک اصلی این نوشته در عنوان مطلب قرار داده شده است.
مزخرفاتی از جنس برنامه نویسی!
دنیای آی تی ایران بیمار است. خیلی بیمار. آنقدر که گاهی به سرم میزند این حیطه را رها کنم. اما بعد یادم می افتد که فقط همین کار را بلدم. در خیابان راه میروم. روی تیر چراغ های برق پر است از آگهی های خنده دار و حرص دهنده. “طراحی سایت. صفحه اول گوگل. ۱۰۰ هزار تومان!!!”
اعصابم خرد میشود. میروم سراغ وبگردی. باز هم آگهی ها به چشمم میخورد. “طراحی سایت با ۳ کلیک!!!”. چند وقت پیش برای بستن یک قرارداد سئو، به یک کارخانه رفته بودم. مدیر کارخانه حرفی زد که سرم سوت کشید و جوابش را با بی احترامی دادم. به ما گفت: “متاسفانه در صنف شما همه گشنه هستن و دنبال این هستن که یه پولی از آدم بکنن!!!”
خیلی به این موضوع فکر کرده ام که مشکل دنیای IT کجاست که اینقدر ذلیل و بدبخت شده است؟ که احترام ما تا این حد پایین آمده است که یک سری بی سواد به خودشان اجازه بدهند با ما اینطور صحبت کنند!
امروز یک سایت را دیدم که مطالبش را برای شما هم میگذارم تا کمی بخندید - عادت به تمسخر کسی ندارم اما این دوست عزیزمان حقیقتا باید مسخره شود تا بازار کارمان را اینقدر نابود نکند - و اما قسمتی از مقاله این دوست عزیز:
“پدر سئو ایران کیست؟ این روزها بر سر اینکه پدر سئو ایران چه کسی است دعواست اما کسی حاضر نیست وظیفه ی مادری آن را بر عهده گیرد. سئو پدر ندارد و هر کسی می تواند این ادعا را داشته باشد ولی حقیقت آن است که سئو یتیم است.”
به نظر من مشکل از اینجا آب میخورد که بازار کار ما، به ابزار و سرمایه احتیاجی ندارد و هر بی سوادی که یک دستگاه کامپیوتر داشته باشد، میتواند وارد میدان شود و محصولات به دردنخورش را به دیگران بیندازد! اینطور میشود که یک بی سواد محترم – خواستم بنویسم برنامه نویس، اما این افراد برنامه نویس هم نیستند- چند تا برگه A4 پرینت میکند که با ۱۰۰ هزار تومان طراحی سایت انجام میدهد!!! یک سری بی سوادتر، این محصولات ۱۰۰ هزار تومانی را میخرند و بعد داد و هوارشان میرود بالا که آااااییی این صنف IT کلاه بردارند.
من در شرکت های زیادی کار کرده ام. نمیدانم چرا در این کشور، حجم مدیران بی سواد دارای اعتماد به نفس کاذب، تا این حد زیاد است. تمام محصولات نرم افزاری این کشور با چالش روبرو هستند و هیچ کس شک نمیکند که یک جای کار می لنگد.
ابزارهای مفت! سرطان برنامه نویسی
متاسفانه در این کشور قوانین کپی رایت معنایی ندارد. ما همه چیز را نصفه و نیمه و در حد افراط و تفریط استفاده میکنیم. خاطرم هست مهران مدیری در ابتدای هر قسمت از قهوه تلخ، التماس میکرد که جان من کپی نکنید. و بعد رگ فرهنگی مردم باد میکرد که نباید کپی کنیم. باید کپی رایت را رعایت کنیم. و هیچ کس از جناب مهران مدیری نمی پرسید که، آقای محترم، چرا نصف هر کدام از CD ها را با تبلیغات پر میکنید؟ آیا ما باید پول بدهیم و تبلیغات شما را بخریم؟ یا اینکه داریم برای قهوه تلخ پول میدهیم؟ بگذریم.
نبود کپی رایت، ابزارها را به طور رایگان در اختیار هر بی سوادی قرار داده است. و از آنجا که ادعاهای کاذب ما ایرانی ها انتهایی ندارد، همه ما ادعا داریم طراح سایت هستیم یا برنامه نویسیم. تا امروز در شرکت هایی که کار کرده ام، حداقل ۲۰ برنامه نویس وب پر ادعای دات نت را دیده ام که اصلا نمیدانسته اند IIS چیست! فکر میکرده اند MVC یک زبان برنامه نویسی است! اگر ویژوال را از آنها بگیریم، یک پروژه هم نمیتوانند بسازند.
این ابزارها خوبند. شکی نیست. اما در خیلی از موارد باعث شده اند افرادی با اطلاعات سطحی، در قراردادهایی که اصلا در حد و اندازه شان نیست – به لطف باندبازی – سهم بگیرند. یک محصول افتضاح تحویل بدهند و این تفکر را به وجود بیاورند که مهندسان IT کلاهبردارند!
این اطلاعات ناکافی، خصوصا در میان برنامه نویسان دات نت و CMS کارها، بیشتر به چشم میخورد. من خودم دات نت کار هستم اما باید اعتراف کنم، برنامه نویسان PHP به دلیل نداشتن ابزاری مثل ویژوال استودیو، سطح معلومات پایه بالاتری دارند.
از طرف دیگر با حجم شطحیاتی روبرو هستیم که متاسفانه گاهی آنها را از حرفه ای ها هم میشنویم. بعضی از ما طوری از دات نت یا جاوا یا PHP طرفداری می کنیم و با بقیه سر جنگ داریم که انگار خودمان این زبانها را نوشته ایم. از یک طرف هم امثال همان دوستانی که IIS را نمیشناسند هم به این لشکرکشی اضافه شده اند و پشت سر بقیه صف آرایی کرده اند.
دانشگاه؟!
دانشگاه بد نیست. میشود از آن چیزهایی را یاد گرفت. اما متاسفانه خیلی از کسانی که مدرک های به درد نخور یک سری از دانشگاه ها را دارند، دچار این توهم شده اند که واقعا مهندس هستند و این مملکت جلوی پیشرفت آنها را گرفته! چه عرض کنم.
بگذریم. فقط میتوانم بگویم دنیای IT بیمار است. بیماری ای که مطمئن نیستم به این زودی ها خوب شود. من و شما نمیتوانیم واکسن این مریضی باشیم. اما لااقل سعی کنیم جزو میکروب های آن نباشیم دوستان خوبم.
